bar
Encyklopedia PWN
pisarz duński;
siarczany(VI), siarczany,
pochodne nieorganiczne (sole) lub organiczne (estry) kwasu siarkowego(VI) H2SO4.
grupa minerałów skałotwórczych, glinokrzemiany szkieletowe (przestrzenne) potasu, sodu i wapnia oraz baru, mające zdolność tworzenia szeregów izomorficznych (kryształów mieszanych).
Sołtan Jerzy, ur. 6 III 1913, Prezma (obecnie na Łotwie), zm. 16 IX 2005, Cambridge (stan Massachusetts),
architekt i urbanista;
Stambuł, İstanbul, 324–1453 Konstantynopol, staroż. Bizancjum,
m. w zachodniej Turcji, w Europie i Azji, nad morzem Marmara, cieśn. Bosfor (szer. 0,75–3,7 km) i jej odgałęzieniem, zat. Złoty Róg; ośrodek adm. ilu İstanbul.
stront, Sr, strontium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 38;
